De Gevaren van Suikers

Als je mij vraagt wat qua voeding de grootste impact heeft op lichaamsvet en energieniveau is mijn antwoord simpel: Suikers!

Suiker zit in bijna al het bewerkte voedsel in de vorm van voornamelijk sucrose. Sucrose bestaat uit glucose en fructose. In het bijzonder fructose levert problemen op voor ons lichaam. Het zorgt er voor dat we dikker worden en verhoogd de kans op verschillende ziektes.

Hoe komt dit?

#1.Fructose zorgt voor insuline resistentie.

Wanneer je suikers eet stijgt de bloedsuikerspiegel. Een te hoog bloedsuikerspiegel is echter giftig voor je lichaam. Om de bloedsuikers weer naar een gezond niveau te brengen maakt je lichaam insuline aan. Wanneer je echter vaak een hoog bloedsuikerspiegel hebt is de kans groot dat dit mechanisme kapot gaat. Je lichaam moet dan steeds meer insuline aanmaken, en je cellen worden steeds minder gevoelig voor insuline. Als dit mechanisme helemaal kapot gaat, krijg je type II diabetes. Het insuline systeem is dan zo ver ontregeld dat je kunstmatig insuline moeten gaan toedienen.

Insuline heeft echter nog een functie. Insuline stuurt een signaal naar de vetcellen om energie vanuit de bloedbanen te pakken en deze op te slaan in je vetcellen. Tegelijkertijd wordt verbranding van de energie die je al in de vetcellen hebt stopgezet. Wanneer het insuline niveau constant hoog is, zal je lichaam geen energie meer vanuit de vetcellen kunnen gebruiken en je hersenen sturen dan signalen waardoor je honger voelt. Hierdoor zul je steeds meer gaan eten, ondanks dat je al genoeg energie hebt.

#2.Fructose zorgt voor resistentie van het hormoon Leptine.

Leptine is een hormoon die normaalgesproken er voor zorgt dat je lichaam weet wanneer het genoeg energiereserves (lichaamsvet) heeft. Leptine wordt afgegeven door de vetcellen. Hoe meer en hoe groter de vetcellen, hoe meer leptine afgifte. Wanneer de hersenen leptine waarnemen “zien” ze dat je genoeg vetreserves hebt en stopt het met hongersignalen af te geven en wordt het metabolisme(verbranding) verhoogd.

Simpel gezegd: meer vet -> meer leptine -> Hersenen: “er is genoeg energie, niet meer eten”

Wanneer de hersenen echter geen/weinig leptine waarnemen, weet ze niet dat de vetcellen vol zijn, en zullen ze denken dat het lichaam verhongerd. Dit zorger er voor dat er signalen afgegeven worden waardoor wij meer gaan eten en de verbranding van het lichaamsvet stopgezet wordt.

Weinig leptine -> Hersenen: “er is te weinig energie, meer eten, minder verbranden”

Het is bijna onmogelijk om doormiddel van wilskracht tegen deze signalen te vechten. Dit is ook de reden dat het vaak zo moeilijk is om af te vallen. Om effectief af te vallen moeten we er voor zorgen dat ons lichaam niet leptine resistent wordt.

Een eetpatroon met veel fructose zorgt er voor dat ons lichaam resistent wordt voor leptine en onze hersenen signalen blijven sturen om meer te eten, en minder te verbranden. Je zult dus dikker worden terwijl je energieniveau omlaag gaat.

#3.Fructose geeft geen verzadigd gevoel.

Een ander hormoon die mede bepaald of je na een maaltijd een verzadigd gevoel hebt en dus geen honger meer hebt, is ghreline. Hoe meer ghreline, hoe meer hongersignalen. De meeste voeding zorgt er voor dat na een maaltijd de hoeveelheid ghreline afneemt. Fructose doet dit slechts minimaal. Je krijgt dus wel de calorieën binnen, maar de honger neemt niet af.

#4.Suiker is verslavend.

Nog een hormoon/neurotransmitter die vrijkomt bij suiker gebruik is dopamine. Dopamine is een neurotransmitters in het beloningssysteem van onze hersenen. Dopamine is de stof die ook vrijkomt bij drugsgebruik en bij seks, en is de stof die verantwoordelijk is voor het ontstaan en de instandhouding van verslavingen. Wanneer je suikers eet reageert het beloningssysteem door dopamine vrij te geven, waardoor je je even gelukkig gaat voelen. Dit geluksgevoel duurt echter maar voor korte tijd, gevolgd door een drang naar meer suikers. Dat is de reden dat je na het eten van bijvoorbeeld 1 snoepje of een stukje chocolade, al snel zin hebt in meer. (het gevoel dat er geen rem meer op zit)

Suiker is dus verslavend voor het lichaam en de hersenen.

Wil je dit proces doorbreken, dan zal je dus letterlijk van de suikers moeten afkicken.

Net als bij de meeste verslavingen is dit vooral de eerste paar dagen het moeilijkst. Maar als je hier eenmaal doorheen bent, zal de suiker-behoefte afnemen en zal je je een stuk fitter gaan voelen.

Het vergt enige discipline maar het is het dubbel en dwars waard.

Je gezondheid is immers je kostbaarste bezit!